woensdag 3 december 2014

James Dashner - The Maze Runner

Hoewel het niet vaak gebeurd, had ik de film al gezien voordat ik het boek had gelezen. En ik ben echt dol op de film. Toen ik voor het eerst de trailer zag in april, besloot ik dan ook om het boek te kopen.
"If you ain't scared, you ain't human."

When Thomas wakes up in the lift, the only thing he can remember is his name. He's surrounded by strangers--boys whose memories are also gone.

Outside the towering stone walls that surround the Glade is a limitless, ever-changing maze. It's the only way out--and no one's ever made it through alive.

Then a girl arrives. The first girl ever. And the message she delivers is terrifying.

Toen ik begon met lezen had ik dan ook echt verwacht dat het zo ongeveer precies hetzelfde zou gaan als in de film, wat meer informatie, een paar gebeurtenissen anders, maar niet extreme verschillen. Ik kon me niet erger vergissen.
In het begin dacht ik, 'oké het gaat anders, maar dan zijn er twee verhalen, juist leuk!' maar na een tijdje begon ik te beseffen dat ik de film eigenlijk beter vond. Er gebeurt heel veel in het boek, maar soms ben ik niet zo'n fan van de beschrijvingen wat erbij staan. Het kan zijn dat ik eroverheen gelezen heb, maar ik kon nergens vinden hoe een 'griever' nu precies uitzag. Ja, er was een korte snelle beschrijving, maar wanneer het hele boek erover gaat zou wat meer informatie erover wel fijn zijn.

Ook werd het voor mijn gevoel de personages wat te gemakkelijk gemaakt in het boek. Opeens herinneren ze zich weer iets, wat net van pas komt. De 'grievers' klinken niet eens ontzettend gevaarlijk of beangstigend, wat me toch wel tegenviel.

Ik vond het boek ook wat te voorspellend, natuurlijk komt de hoofdpersoon, en die vindt alles alleen uit, en ja, wie kent het niet. Er was ook van te voren nog niets ontdekt over het labyrint, terwijl toch zeer slimme mensen allemaal bij elkaar zaten. Ik bedoel..., zelfs na twee jaar nog helemaal niets? Serieus?


Ondanks de vele negatieve dingen wat ik nu opnoem, zijn er ook een heleboel goede aspecten aan het boek. Ik was echt, nee, ben echt dol op het verhaal zelf. Ook vind ik het eigen taaltje wat de 'Gladers' hebben wel leuk en je kon jezelf goed verplaatsen in de hoofdpersoon. Hoewel ik soms het aantal hoofdstukken een beetje overdreven vind, sommige waren gewoon te kort, kwam je wel heel snel door het boek heen en het was een goed einde, dat zeker! Het maakt je al meteen benieuwd naar deel twee, 'The Scorch Trials'.

“You are the shuckiest shuck faced shuck in the world!” 
― James DashnerThe Maze Runner
Wat vonden jullie van The Maze Runner en welk personage vonden jullie het leukste? 
Zelf vond ik Chuck het leukste, terwijl ik in de film Newt het leukste vond!

0 reacties:

Een reactie posten

Copyright © 2014 Three cups of Fantasy