Review: Martin Misunderstood door Karin Slaughter

Flaptekst: Crime fiction obsessive Martin Reed is the proverbial butt of everyone's jokes. Working as a glorified accountant at Southern Toilet Supply and still living with his cantankerous mother, he has become resigned to the world in which he lives - the school bullies now pick on him in the workplace, women still spurn him and his arch enemy is now his supervisor. So when he leaves home one morning to find his car bumper hanging right off, he thinks it's nothing more than the usual pranks his toxic colleagues like to play on him.

But then Martin arrives at work, to find the police on site. A co-worker has been brutally murdered and her body abandoned in a ditch. And the overwhelming evidence points to Martin - especially when he can't or won't admit that he has an alibi.

When a second victim is found in the company bathroom, things really conspire against Martin. The one bright star on his otherwise bleak horizon is the beautiful and sympathetic Detective Anther Albada, but even she's beginning to have her doubts about his innocence. Could Martin be guilty? Or is he just misunderstood?


Karin Slaughter is een geweldige schrijfster, ze heeft geweldige boeken geschreven, maar Martin Misunderstood hoort daar niet bij.


Martin Misunderstood dus. Het is een dun boekje en je hoeft echt geen uitbundig geschreven verhaal te verwachten, al laten de aantal pagina's dat wel toe, als ze helemaal gevuld zouden zijn. De flaptekst verraadt het hele boek al, maar het voordeel is dat je het boek wel snel hebt gelezen en de schrijfstijl alsnog fijn is.

Het boek heeft een paar grappige elementen, en Martin is echt een typische man wat nog alleen bij zijn boze moeder woont en geen sociaal leven heeft. Maar daar houdt het dan ook bij op.

Hij wordt als verdachte gezien bij de moordzaak van een collega van hem, al weet je als lezer dat hij niet de schuldige is. Hij wordt beschuldigd, maar al snel laten ze hem vrij. Hij blijkt ontslagen te zijn, dus gaat hij na sluitingstijd naar het werk zodat hij zijn spullen kan opruimen. Daar ziet hij zijn collega zitten en zegt dat hij schuldig is aan moord, zodat hij indruk kan maken op haar. Natuurlijk loopt dit weer verkeerd af, het zou eens een onverwachte wending moeten nemen, al komt deze niet.

Het boek is zeer voorspellend, er zitten geen momenten in dat ik verbaasd was over de wending die het verhaal aannam en ik had al snel door wie de werkelijke moordenaar was. Dit vond ik erg jammer, want als je zo een boek leest, wil je als lezer natuurlijk achter de moordenaar komen. Maar het leukste is om pas op het allerlaatste moment erachter te komen, of de gedachten en daden van de moordenaar te lezen, maar niet dat het duidelijk en voorspelbaar is, zonder dat het definitief is bevestigd in het boek.
Ook vond ik het erg jammer dat de echte moordenaar toegeeft de moorden te hebben gepleegd, in het politiebureau, maar er niets mee wordt gedaan. Martin lijkt het goed te vinden dat hij wacht op zijn dood.

Al met al geef ik het boek een 3,5. Het heeft een fijne schrijfstijl en dat je niet veel ingaat op de personen is logisch bij een dun boekje, maar ik vond dat er meer uit het verhaal te halen was en het was erg voorspellend. Ik ben er zeker van dat Karin Slaughter veel betere boeken heeft geschreven.