Review: Stad van Glas door Classandra Clare
Flaptekst: Om het leven van haar moeder te redden, moet Clary naar de Stad van Glas, waar de Schaduwjagers oorspronkelijk vandaan komen. De stad betreden zonder toestemming betekent de doodstraf. Clary's beste vriend Simon wordt gevangen gehouden door de Schaduwjagers, haar broer Jace wil haar uit de weg ruimen en de kwaadaardige Valentine maakt zich klaar om alle Schaduwjagers voorgoed uit te roeien. Clary's enige kans om Valentine te verslaan, is om de hulp in te schakelen van de mysterieuze Sebastian. Maar kunnen Benedelingen en Schaduwjagers hun haat voor elkaar opzij zetten om samen te werken?
Het derde deel van The Mortal Instruments, oftewel De Kronieken van de Onderwereld aangezien ik de serie in het Nederlands lees.
Ik hou mezelf altijd voor dat ik niet zo van boeken hou waar veel gevechten in komen. Daarom aarzel ik altijd voor ik met het boek begin, maar ik moet altijd weer toegeven dat ik het super vind.
Ik ben blij dat we dit deel eindelijk te zien krijgen hoe Idris eruit ziet. Het landschap wordt mooi en levendig beschreven, waardoor het niet moeilijk was om te denken dat je er zelf geweest was.
Het verhaal komt snel op gang en voor je het weet zit je er al middenin. Kleine dingetjes in het verhaal vond ik voorspelbaar, maar dat stoorde niet, omdat ik alsnog benieuwd was hoe het uitgewerkt ging worden.
Het boek zit vol spanning, elke keer als je denkt dat alles er goed uitziet voor de schaduwjagers, komt Valentijn het weer verpesten. Ook vind ik de spanning tussen Clary en Jace heel goed beschreven, ook al ben ik niet perse fan van dat stelletje, ik leefde toch met hen mee.
In dit deel worden veel vragen beantwoord die ik al had sinds het eerste deel. Ik ben heel benieuwd naar het volgende deel, omdat ik het gevoel had dat dit toch wel een einde was. En, deze keer reserveer ik Stad van Gevallen Engelen meteen, in plaats van mezelf eerst wijs te maken dat ik niet van dit soort boeken hou, want dat doe ik wel!
Wat ik wel storend vind is de vele perspectieven waaruit dit verhaal werd geschreven. Vaak zat er niet eens een hoofdstuk tussen, maar gewoon op de andere bladzijde een ander perspectief. Normaal vind ik het fijn als het verhaal van meerdere kanten belicht wordt, maar dit was een beetje te veel voor mij.
Conclusie: Ik geef dit boek een 7,5. Ik vond dat de spanning erin werd gehouden, alhoewel ik het wel soms voorspelbaar vond, en door de vele perspectieven is het toch geen acht voor mij.
x Denise
Ik wil al een tijdje The Mortal Instruments lezen en nu ben ik er wel eens benieuwd naar! :)
BeantwoordenVerwijderen